Dawne metody zabezpieczeń antykorozyjnych
Wszystkie przedmioty wykonane z metalu charakteryzują się dużą wytrzymałością i trwałością, co sprawia, że można z nich korzystać przez stosunkowo długi czas. Niestety metale również ulegają zużyciu, tym szybszemu, gdy są atakowane przez korozję. Polega ona na stopniowym niszczeniu powierzchni metalu wskutek utleniania, pod wpływem kontaktu z wodą i powietrzem. Rdzewienie metali jest prawdziwym problemem, ponieważ zaawansowana korozja zmniejsza wytrzymałość metalu i prowadzi do jego nieodwracalnej destrukcji. Do walki ze skutkami utleniania się powierzchni metalu są od dawna stosowane rozmaite metody zabezpieczeń antykorozyjnych. Tradycyjnie stosowane metody opierają się o nakładanie na powierzchnię rozmaitych powłok, które stanowią barierę dla powietrza i wilgoci.
Powłoki antykorozyjne
Najstarszymi metodami walki z korozją są natłuszczanie oraz malowanie powierzchni metalu. Do natłuszczania powierzchni metalu stosowano preparaty uzyskane z tłuszczu zwierzęcego i roślinnego, a wraz z rozwojem technologii pozyskiwania środków smarnych ze składników mineralnych i syntetycznych także tego rodzaju produkty. Ze względu na konieczność ciągłej konserwacji tego rodzaju powłok, były one używane jedynie w ograniczonym zakresie. O wiele powszechniejsze stało się pokrywanie powierzchni metali farbami.
Poprawę jakości powłok antykorozyjnych przyniosło rozpoczęcie nanoszenia na najczęściej wykorzystywane w rozmaitych zastosowaniach stale warstw z innych metali i pierwiastków. Poddawanie stali cynkowaniu lub chromowaniu różnymi metodami znacznie wydłużyło jej żywotność. Jednak nawet tego rodzaju powłoki mają swoje ograniczenia wynikające z możliwości uszkodzenia mechanicznego. Dlatego oprócz nich stosuje się dodatkową warstwę farby lub innego preparatu zabezpieczającego.
Do ochrony przed korozją stosuje się zarówno powłoki z materiałów naturalnych, np. warstwy bitumu, jak i nowoczesne kompozytowe tworzywa sztuczne. Nadal jednak podstawową i najpowszechniej wykorzystywaną metodą jest malowanie przy pomocy emalii czy też farb proszkowych. Coraz częściej dodatkiem do tego rodzaju farb są żywice syntetyczne, wykorzystywane ze względu na bardzo dobrą przyczepność do powierzchni oraz odporność na czynniki mechaniczne.